राज्याचे एक सीएम अतिशय लोकप्रिय होते.
अनुभवी. मधाळ हसणारे आणि जिभेवर साखर असलेले.
त्यांच्या नेतृत्वाखाली पक्षानं सार्वत्रिक निवडणुक जिंकली.
आता परत तेच मुख्यमंत्री होणार यात शंकाच नव्हती.
पक्षातल्या त्यांच्याच मित्रानं, ["दो हंसोका जोडा" मधल्या ] अशा काही चाव्या फिरवल्या की पक्षानं सी.एम.ना पदावरून दूर करून त्यांच्या मित्राला नविन सी एम करायचा निर्णय घेतला. हायकमांडचा निर्णय सीएमनी बिनबोभाट मान्य केला.
नविन सी.एम.च्या नावाचा प्रस्ताव त्यांनाच मांडावा लागला.
पायउतार झालेले सी.एम. मंत्रालयाच्या सहाव्या मजल्यावरील आपल्या सहकार्‍यांचा निरोप घ्यायला आले.
सर्व स्टाफला भेटले. आणि त्यांनी त्यांच्या सर्व सचिवांना, पीएसना बोलावलं. म्हणाले, "मला जरा पैसे हवेत. तुमच्या खिशात असतील ते सगळे द्या. मी घरी गेल्यावर तुमचे परत करीन."
सी.एम.च्या खिशातले काही आणि सचिवांकडचे सगळे पैसे त्यांनी एकत्र केले, सगळ्या शिपायांना आणि सफाई कर्मचार्‍यांना बोलावलं. हातात हात घेऊन प्रत्येकाचे आभार मानले आणि प्रत्येकाच्या हातात एकेक पाकीट दिलं.
शिपायांच्या आणि सफाई कर्मचार्‍यांच्या डोळ्यात पाणी होतं.
मुख्यमंत्री तेही..आणि मुख्यमंत्री हेही..
मुख्यमंत्री तेही..आणि मुख्यमंत्री हेही..
No comments:
Post a Comment